Mijn Chinese televisiecarriére

Hoi,

Ik heb dit weekend weer wat spannends meegemaakt, dus hierbij weer een bericht. Hoewel ik op zaterdag en zondag een beetje ziek was (ik had een beetje griep, niet erg verder en het is nu wel weer min of meer over), wou ik toch graag maandag nog wat gaan doen. Mijn Cubaanse buurman vroeg me of ik die dag in een Chinese serie wou figureren en dat wou ik natuurlijk wel een keer meemaken. Om 10 uur 's ochtends werden ik en vijf Cubanen dus bij de campus opgehaald met een busje, waarna we naar de plek reden waar de serie zou worden opgenomen. Ik had verder nog niets gehoord over wat we precies moesten doen, dus wat voor personage ik zou spelen bleef nog even een verassing. Onderweg pikten we nog een Fransman op die al wat langer in Beijing woonde en probeerde rond te komen door in Chinese series te spelen.
Toen we bij de plek aankwamen waar opgenomen zou worden moesten we ons in een bus omkleden: de Fransman kreeg een Amerikaans legeruniform aan en de Cubanen en ik een soort jaren '20 gangsteroutfit.
Ik heb niet echt doorgekregen wat voor soort serie het nou was, want wij moesten vooral langs een huisje lopen waar binnen werd opgenomen en op die manier de voorbijgangers spelen. Eén keer moesten we doen alsof we een Chinese vrouw schaduwden. Af en toe liep de Fransman met deze Chinese vrouw over straat en werden we dus wat beter in beeld gebracht. Omdat er maar vijf figuranten waren, moesten we constant heen en weer blijven lopen, steeds in wisselende groepjes. Een erg professionele serie was het geloof ik dus niet. Toen het eigenlijk te donker werd voor de opnames werden er gewoon twee sterke lampen aangezet.
Omdat de opnames nogal wat langer duurde dan verwacht, werd de regisseur boos op zijn crew en heb ik dus weer wat nieuwe Chinese scheldwoorden geleerd. Ik heb wat foto's bijgevoegd, dan kunnen jullie me misschien nog wel herkennen wanneer jullie je favoriete Chinese serie kijken.

Gisteren ben ik met mijn kamergenoot gaan eten bij een restaurant dichtbij de campus. Omdat ik alles wel een keer wil proberen hier, nam ik weer eens iets wat ik nog nooit besteld had. In de naam van dit gerecht stond het karakter voor 'koe', dus ik nam aan dat ik iets met rundvlees zou krijgen. Achter dit karakter stond alleen nog een andere, die ik niet kende. Toen ik al besteld had, zocht mijn kamergenoot het op in zijn mobiel. Toen ik hoorde wat het was, had ik opeens heel wat minder trek. In het Engels heet een grote kikker een 'bullfrog', en dat is dus in het Chinees blijkbaar hetzelfde. Het tweede karakter stond namelijk voor 'kikker' en ik had dus een 'stierkikker' besteld. Ik heb nog wel wat geprobeerd, maar echt lekker was het niet. Enigzins elastisch en teveel kleine botjes. Het idee dat ik een kikker aan het eten was hielp ook niet echt mee. Ik heb al van medestudenten gehoord dat je die kikkers trouwens gewoon in sommige supermarkten kan kopen en dat je ze dan levend (lekker vers!) kan meenemen. Toen ik hierheen ging, had ik me eigenlijk alleen voorgenomen een keer hond te eten, maar de eerste drie weken heb ik al schorpioen en kikker op. Laat nu de schildpaddensoep ook maar komen!